Modern toplumun yaşamı, sadece elektriğin değil, aynı zamanda termal enerjinin de yaygın kullanımı ile yakından iç içedir. Konut binaları, işletmeler, çeşitli ofis alanları ve daha fazlası, yemek pişirme, elektrik üretimi ve diğer birçok insan faaliyeti için de kullanılan termal enerji kullanılarak ısıtılır.

İnsan çalışma ve boş zaman koşullarının konforu, ısıtma, havalandırma, sıcak su temini ve diğerleri gibi kavramlarla doğrudan ilişkilidir. Bu amaçlar için, tüketici tarafından en yaygın olarak 80-90 °C sıcaklıktaki sıcak su kullanılır.
Genel olarak, herhangi bir nesneye termal enerji temini, üç ana unsurdan oluşan bir sistem tarafından sağlanır: bir ısı kaynağı (örneğin, bir kazan dairesi), bir termal ağ (örneğin, sıcak su veya buhar boruları) ve bir ısı alıcısı (örneğin, odalarda bulunan su ısıtma radyatörleri).
CHP tesislerine dayalı merkezi ısıtma, çoğu şehir için en rasyonel çözümdür. Sadece önemli miktarda yakıt tasarrufu sağlamakla kalmaz, aynı zamanda atmosfere zararlı emisyonları da önemli ölçüde azaltır.
Kentsel CHP tesislerinden gelen ısı taşıyıcı, merkezi ısıtma pompaları aracılığıyla merkezi ısıtma noktalarına (CHP’ler) veya çok katlı binaların (IHP’ler) bireysel ısıtma noktalarına beslenir.
Bu amaçlar için merkezi ısıtma pompaları kullanılır. Şebeke pompaları, bölgesel ısıtma sistemleri aracılığıyla sıcak su sağlamak üzere tasarlanmıştır ve kurulum yerine bağlı olarak aşağıdakiler için pompa olarak kullanılır:
ilk kaldırma, dönüş borusundan ısıtıcılara su sağlama;
ısıtıcılardan sonra bölgesel ısıtma sistemine su sağlamak için ikinci asansör;
Su kazanlarından sonra monte edilen devridaim pompaları.
Şebeke pompaları hem CHP tesislerinde hem de bölgesel ısıtma sistemlerinin ara pompa istasyonlarında çalışabilir. Sıcak su, CHP tesislerinin doğrudan şebeke suyunun kollektörlerinden ana ısıtma boruları vasıtasıyla kentsel alana verilir. Ana ısıtma boruları, blok içi dağıtımın merkezi ısıtma noktalarına (CHP’ler) bağlandığı dallara sahiptir. CHP’ler, dairelere ve binalara sıcak su temini sağlayan regülatörlere sahip ısı değişim ekipmanı içerir.
Merkezi ısıtma pompaları (şebeke pompaları) daha fazla güvenilirliğe sahip olmalıdır, çünkü pompa çalışmasındaki aksaklıklar veya arızalar CHP tesislerinin ve tüketicilerin çalışma modunu etkiler. Şebeke pompalarının çalışmasının ana özelliği, verilen suyun sıcaklığındaki geniş sınırlar içindeki dalgalanmalardır ve bu da pompa içindeki basınçta değişikliklere neden olur. Şebeke pompaları, şüphesiz sabit bir basınç karakteristiği gerektiren çok çeşitli kapasitelerde güvenilir bir şekilde çalışmalıdır. Bireysel pompa tiplerinin parametrelerinin değiştirilmesi, pervanelerin üretici tarafından belirtilen sınırlar dahilinde kırpılmasıyla sağlanabilir; Bu durumda verimlilikteki düşüş% 3’ü geçmemelidir.
Merkezi ısıtma pompalarının güvenilirliği ve verimliliği şunlardan doğrudan etkilenir:
pompanın ağın gerekli parametrelerine göre uygun seçimi;
çalışma özelliklerini ve ekipmanın teknolojik şemasına dahil edilmesini dikkate alarak;
üretimin hassasiyeti ve kalitesi;
Nitelikli kurulum ve müteakip çalıştırma.
Merkezi ısıtma pompaları, bireysel ısıtma noktasının (IHP) bir parçası olarak çok katlı binaları ısıtmak için de kullanılır.
Bireysel bir ısıtma noktası, örneğin çok katlı bir bina gibi kurulduğu nesnenin ısıtma ve sıcak su temini ihtiyaçları için bir kentsel ısıtma ağından termal enerji almak, hesaplamak ve dağıtmak için kullanılan bir cihazdır. IHP’ler, binanın bodrum katında veya teknik katında ayrı bir odada bulunur. Tipik bir IHP bloğu şunları içerir:
plakalı ısı eşanjörleri;
kapatma ve kontrol vanaları;
sistemdeki ısı taşıyıcıyı dolaştırmak için merkezi ısıtma pompaları;
kontrol ve ölçü aletleri;
Kontrolörlü güç ve kontrol panelleri.
IHP’ler için merkezi ısıtma pompaları olarak ıslak rotorlu veya sıralı pompalı küçük sirkülasyon pompaları kullanılır. En sık kullanılan pompalar Grundfos, Wilo, EBARA pompalarıdır.